انواع روش‌های سرمایه گذاری در اسلام
اگر قصد سرمایه گذاری دارید و سرمایه گذاری اسلامی اهمیت بالایی برای شما دارد کافیست مقاله سرمایه گذاری در اسلام را تا اخر مطالعه نمایید.
سرمایه‌گذاری از اساسی‌ترین مباحث اقتصادی است. بدون آن، تولید شکل نمی‌گیرد و ثروت تحقق نمی‌یابد. عدالت و توزیع مناسب ثروت، زمانی معنا می‌دهند که ثروت ایجاد شده باشد. تولید ثروت با انجام سرمایه‌گذاری اتفاق می‌افتد و سرمایه نقدی با پس‌انداز، قرض‌گرفتن و مشارکت صاحبان سرمایه در امر تولید تحقق می‌یابد.
برای دریافت مشاوره سرمایه گذاری کافیست به سایت کاری بورس مراجعه نمایید
شکی نیست که اسلام برای همه وجوه زندگی قوانینی دارد. وجود اقتصاد اسلامی مؤید این مطلب است که در حوزه اقتصاد، معیشت و تأمین رفاه هم روش‌های خاصی موجود است که باید به آن‌ها پرداخته شود. بانکداری اسلامی و عقود اسلامی از آن دسته اند.
بانکداری اسلامی نوعی بانکداری یا فعالیت بانکی است که با احکام اسلام همخوانی دارد و در قالب اقتصاد اسلامی تعریف می‌شود. بانک نهادی حقوقی است که عملیات‌های پولی، مالی و اعتباری را بر عهده دارد. حال اگر بخواهیم این خدمات و فعالیت‌ها را طبق قوانین اسلام مدیریت و اجرا کنیم، «بانکداری اسلامی» پدید می‌آید.
در بینش اسلامی، دریافت و پرداخت بهره تحریم شده است؛ بنابراین عملیات بانکداری و مالی باید بدون بهره انجام شود. اسلام روش‌هایی را برای جایگزین کردن بهره و نهاد‌های اقتصادی مبتنی بر آن پیشنهاد می‌کند که از آن جمله می‌توان به عقود اسلامی به‌عنوان ابزاری کارآمد اشاره کرد.
انواع سرمایه‌گذاری از دید اسلام
نقش سرمایه‌گذاری در رشد تولید، ایجاد کار و تأمین رفاه عمومی و تعادل اقتصادی تردیدناپذیر است. به علاوه سرمایه‌گذاری یکی از راه‌های کسب درآمد برای سرمایه‌گذاران است. صاحبان سرمایه‌های کم و کلان در جستجوی راهی برای به جریان انداختن پول و سرمایه خود هستند تا از این طریق هم سرمایه آن‌ها راکد و بدون استفاده نماند و هم اینکه بتوانند از پول و سرمایه‌ای که دارند، بیشترین بهره را ببرند.
سرمایه‌گذاری از منظر اسلام
امام علی(ع) در غررالحکم می‌فرمایند:
لَم یَکتَسِب مالاً مَن لَم یُصلِحهُ – آنکس که از سرمایه‌اش درست استفاده نکند در حقیقت، مالی به دست نیاورده است.
نگاه اسلام به اصل اموال و سرمایه، نگاهی بسیار مثبت است. از نظر اسلام، اموال و هر گونه کالا که نیازهای افراد را برطرف سازد امری حیاتی و عامل بقا و برپایی جامعه بوده و به علاوه راه تداوم حیات انسانی و رشد دین و دین‌باوری است. در سرتاسر تعالیم اسلامی از ضرورت تمتعات زندگی و حیاتی بودن اموال و کالاها سخن گفته شده است.